Patrick Bebelaar

Projekt Baby Sommer / Godard / Bebelaar

Trzej światowej klasy muzycy wywodzący się z różnych pokoleń i kultur spotkali się w legendarnym studio MPS w Villingen by skonfrontować własne różnorodne doświadczenia w ramach jednego wyjątkowego projektu. Inicjatorem przedsięwzięcia zdaje się być nestor niemieckiego jazzu, klasyk i zarazem wieczny innowator, 71-letni perkusista Günter "Baby" Sommer, od lat będący bardzo ważną postacią europejskiej sceny awangardy i free jazzu. Sommera w ostatnich latach słyszeliśmy na tak doskonałych albumach jak m.in.: ''Das Donnerde Leben'' (2009, nagrany z pianistą Ulrichem Gumpertem) oraz na płycie jego autorskiego projektu The New Trio: ''Melting Game'' (2011, z saksofonistą i klarnecistą Florosem Floridisem oraz basistą Akirą Ando).

Do projektu Sommer pozyskał francuskiego tubistę Michela Godarda, znanego również miłośnikom muzyki klasycznej i dawnej, jaką wykonywał w szeregach kilku prestiżowych francuskich orkiestr do końca lat 80-tych. Jako artysta jazzowy dysponujący zdolnością gry multifonicznej oraz umiejętnością gry na instrumencie serpent (będącym pierwowzorem tuby) zdobył uznanie m.in. dzięki występom u boku takich sław jak: Kenny Wheeler, Enrico Rava, Christof Lauer czy ...gwiazda muzyki reggae Alpha Blondy.

Trzecim muzykiem jest najmłodszy w składzie (ur. w 1971 roku) Patrick Bebelaar -niemiecki muzyk i kompozytor, uczeń takich mistrzów jak: Georg Ruby i Richie Beirach, a przez wiele lat współpracujący m.in. z Michelem Godardem i Joe Fondą. Jego muzyka przepojona elementami free i world jazzu, zyskuje bardzo szerokie poparcie słuchaczy i krytyków. Od kilkunastu lat współpracuje z trębaczem i flugelhornistą Herbertem Joosem. W roku 2001 obaj znaleźli się w składzie kwartetu, jaki opublikował płytę ''You Never Lose An Island'' (2002). Rok 2004 z kolei przyniósł wspaniały album nagrany przez obu w duecie: "The Beauty od Darkness" (2004), a w 2007 roku mogliśmy instrumentalistów usłyszeć w dwóch różnych składach na kolejnych albumach (''Ein Traum von wunderbarem Leben'' oraz ''Pantheon''). Warto wspomnieć też iż Herbert Joos pojawił się na albumie Bebelaara: "Gegenwelten Abgesang" (2009). Gdy Patrick Bebelaar i Herbert Joos nawiązali współpracę z kontrabasistą Joe Fondą, powstał genialny album tria: "between shadow and light" (2012). Kontynuacją owego muzycznego przedsięwzięcia jest płyta jaka ukazała się pod koniec 2013 roku: ''Book of Family Affairs'' (tym razem jednak przy kontrabasie usłyszeliśmy Guntera Lenza).

Całość ''Three Seasons'' spaja przepiękna kompozycja Michela Godarda ''En Attendant Gunter'' zamieszczona na początku albumu, oraz ukryta jako nieopisana w indeksie po kilku minutach ciszy na samym końcu płyty. A pomiędzy intro i outro, znajdziemy muzykę fascynującą, nieprzewidywalną i bez reszty wciągającą. Oprócz własnych, indywidualnych i wspólnych kompozycji, artyści sięgnęli też po twórczość klasyków: Bennyego Golsona (nostalgiczna kompozycja ''I Remember Clifford'' zagrana solo przez Bebelaara) i Cole Portera (dość innowacyjnie brzmiąca wersja ''My Heart Belongs To Daddy''). Te dwa standardy przefiltrowane zostały jednak przez niecodzienny zmysł interpretacyjny tria, scalając się klimatycznie z resztą repertuaru.

"Three Seasons" to żyjący własnym życiem, pełen osobliwej dramaturgii album powstały dzięki spontaniczności i niecodziennej fantazji trojga wybitnych artystów europejskiej sceny jazzowej.

Robert Ratajczak, longplayrecenzje.blox.p